In januari 2012 kwam een muizenplaag op het Binnenhof in het nieuws. Er zou sprake zijn van overlast en daarom werden de kleine knaagdieren bestreden. Dit leek mij een buitenkans om een mooie serie dode Tweede Kamermuizen te verwerven voor het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Haagse muizen ontbraken sowieso in de collectie, laat staan exemplaren van zo’n aansprekende locatie als het vaderlandse parlementsgebouw. Een Kamermuis zou naadloos passen in onze groeiende verzameling dode-dieren-met-een-verhaal die wordt aangevoerd door de inmiddels legendarische Dominomus.
Voor mijn verzoek belandde ik uiteindelijk bij de afdeling voorlichting van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Ik hoorde de voorlichter even slikken voordat hij mij antwoordde: “Ik ga het navragen. Wij bellen u terug.” Nog dezelfde dag bereikte mij het officiële standpunt inzake dode muizen: ‘De Tweede Kamer stelt ongedierte, dode beesten en ander afval niet beschikbaar aan derden, ook niet voor collecties.’ Duidelijke taal, maar wel een beetje flauw. Mijn hoop was gevestigd op parlementariërs en kamerklerken die een dode muis naar buiten zouden willen smokkelen. Diederik Samsom bood zijn hulp aan maar twitterde “Nou, als ik er één aantref. Maar die kans is klein hoor. De vallen worden hier consciëntieus 'geleegd'.” Er volgde een maand stilte rond de Tweede Kamermuis.
Tot maandagavond 13 februari 2012 onze kinderoppas een pakketje aanpakte van een persoon die nadrukkelijk anoniem wenste te blijven. Het was een dikke dienstenvelop van de Tweede Kamer der Staten-Generaal (model TK-9), in dikke blokletters beschreven met t.a.v. Kees Moeliker Hierbij “de Kamermuis”. Het poststuk bevatte inderdaad een muis, nog in de klapval die het diertje een overduidelijk fataal was geworden.
Inmiddels is de muis geprepareerd en opgenomen in de collectie ‘Dode dieren met een verhaal’ van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Sectie heeft uitgewezen dat het een verder gezond jong vrouwtje van de huismuis (Mus musculus) is. Haar maag bevatte broodresten, en ze was met pindakaas als lokmiddel gevangen in een professionele muizenval van het type Snap-E®.
