1. Bezuidenhoutseweg• Een koude stad, zoveel was duidelijk voordat mijn trein het perron bereikte. Amsterdam is warm, Groningen, Den Haag niet. Amsterdam was mijn stad, dacht ik, de stad waar mijn ouders in dejaren ’80 een huis kraakten, waar Wim Crouwel zijn vak had geleerd. Maar nu was het Den Haag en stapte ik uit op de Bezuidenhoutseweg. Een koude stad kon ik aan. Leeuwarden is koud, als er niemand op straat is om twee uur ’s nachts en er een oranje gloed over de straten ligt. Tijdens mijn introductie in Den Haag was de kou ergens in de achtergrond, hield zich op in haar parken. Nu rukt ze langzaam op.

2. Herengracht• Alles begon volatiel te worden. Dingen die ik jaren als goed en waar had beschouwd verloren hun waarde. Wanneer ik terug was in Leeuwarden deed de stad waarvan ik dacht dat die me eigen was, me vreemd aan. Telkens als ik de veranderingen in kaart probeerde te brengen, bleken ze groter dan ik voor mogelijk had gehouden. Ik was ontvankelijker voor alles - en dat is precies toenik haar tegenkwam.

3. Zuiderstrand• Nacht, eb, laagvlakte van nat zand, af en toe oplichtend in het schijnsel van een vuurtoren. Hier sloten we een pact, voeten in een zwarte Noordzee. We bleven tot we verkleumd waren en liepen terug langs bouwterreinen en bordessen van overheidsgebouwen waar waaklichten brandden.

4. Waldeck Pyrmontkade• Het was zondag en Den Haag was een sluimerstad. Op weg naar het museumkwartier, in eenroes. Dit was waar de stad het warmst was, lauw, verlammend, een substantie waarin je volledig weg zou kunnen zinken, sublimeren. Dit is waar zij en Den Haag onlosmakelijk bij elkaar gingen horen en Den Haag mijn stad werd. Toen al had ik kunnen bedenken hoe lang het precies zou duren. Het einde voelde op een vreemde manier genadig, normaliserend. Ik was een week thuis en miste de stad. Toen ik terugkwam was Den Haag op een haast gotische manier mysterieus en uitnodigend.

5. Prinsessegracht• Ze is hier nog wel, maar verder verwijderd, achter glazen wanden. Het is herfst geworden en DenHaag koelt af. Alles signaleert: kom dichterbij, geef eerdere vluchtoorden op. Den Haag verandert mij sneller dan elke plaats waar ik ooit heb gewoond en ik zoek escalatie. Ik wil deze plek zien op zijn koudst, absolute nulpunt, daarna kan ik alles aan. Gisteren viel ik in slaap in de trein, miste mijn overstap en spoelde misselijk en verward aan op Amsterdam Centraal. Ik herkende die stad niet meer.