Zo’n memento mori kan verschillende vormen aannemen. Zo is er bijvoorbeeld het thema van het jonge meisje en de dood, de dodendans die iedereen ongeacht rang of stand meesleurt in een dolle reidans en er is het verhaal van de drie doden en de drie levenden: Drie mooie, stoere jongemannen, een hertog, een graaf en een prins, maken samen een reis. Op een dag ontmoeten ze drie skeletten op hun weg. De mannen zijn niet helemaal op hun gemak en vragen wie die doden precies zijn, waarop de doden antwoorden: “Wat wij (ooit) waren, zijn jullie (nu), wat wij zijn, zullen jullie zijn (Quod fuimus, estis; quod sumus, vos eritis). Weelde, schoonheid en faam zijn vergankelijk. Toon oprecht berouw en leid een eenvoudig leven van nu af aan, dan kan je na de dood de eeuwigheid in de heerlijkheid van God doorbrengen”.